wandeldag van Puente La Reine naar Estelle 20km
Door: imre revers
Blijf op de hoogte en volg Imre
29 April 2014 | Spanje, Estella
Wat een geweldige wandeldag weer en wat een gastvrije Spanjaarden langs de route. Vandaag de wandeling gedaan van Puente la Reine naar Estelle. Een glooiend geheel met steile klimmetjes. Maar wat heb ik genoten van alle dingen die we kregen onderweg. Heerlijk al die snackkraampjes met tapaz, ijskarretje met stratiotella ijs, restaurants die spontaan met hapjes stonden, barretjes met drankjes, het was niet aan te slepen. Maar dat geloven jullie ook dus niet. Nee het was karig onderweg met hier en daar een klein barretje met een drankautomaat open. Ja je start nogal vroeg, dus niet alles is open en je loop over god’s verlaten wegen. Prachtige vergezichten en alles over rotspaden en gravel. Niks nie asfalt. Iedere stap goed je voeten in de gaten houden, als je effe wat voelt zit er gegarandeerd gruis in je schoen. Dus even uit, schoonmaken en weer verder gaan. Voor je het weet loop je tegen een blaar aan. Wel heel bijzonder de oude romeinse weg bij Ciruqui. Fantastisch om te zien en beroerd om te lopen. Onwijs uitkijken dat je je enkel niet verzwikt. Konden die romeinen nu effe niet een beetje de boel in regel zetten. Het was vandaag prima wandelweer. Zonder ontbijtje de deur uit. Die kon je wel bestellen, maar meestal is het niks. Dus het eerste dorp maar eens de bakker opgezocht. He, de super was open. Maar er stond al een rij van de plaatselijke bevolking. Dus wat doe je dan als Hollandse koopman. Je trekt een stokbrood uit het rek, seranoham in verpakking mee en je loopt langs de rij, je legt je geld neer en zegt Bue Camino en laat iedereen verbijstert achter terwijl ze ook nog Buen Camino roepen. Lagge toch. Mijn stokbrood en ham gedeeld met mijn Amerikaanse wandelmaat en het ontbijt was binnen. Ja je hebt wat aan het boek van Paco Nadal waar alle informatie over de Camino in staat. Waar de supermarkten zijn, de auberges en wat ze kosten. Niet dat je mag voordringen, maar dat was split moment. Je bent niet voor niets jarenlang ritselaar ( ander woord voor facilitair coördinator) geweest bij mijn werkgever. Brutalen hebben de halve wereld, de niet brutalen de andere helft. En met een grote smile op naar de kassajuffrouw moeten dingen toch lukken. Ach voor een keertje mag het. Heerlijk gelopen vandaag. De beentjes voelen nog goed aan en geen tekenen van blaren o.i.d. er lopen er al een paar bij, waarvan ik denk die konden wel de broer zijn van kromme leendert. Sommigen zitten na 5 dagen al onder de pleisters. Maar goed ik klop het af. Zit weer in een behoorlijk grote Auberge. Auberge manicupel. Kost kein flaus zei die Duitser tegen mij in de kantine van de auberge. Hij kwam uit Keulen en werkte bij Daimlair. Ach zo kom je nog eens wat te horen van mensen. Vanavond gaan we weer met een stel uit eten ergens, Amerikaanse moeder en dochter zijn ook weer op de zelfde plek, dus dat wordt gezellig. Ik groet jullie allemaal weer van de camino uit Estelle.
Buenos Diaz ( of zoiets)