wat een dagen

Lieve vrienden,

Nou ja, het begon dus ’s ochtends al. Heerlijk geslapen, alvast de fietskleding aan en op weg naar het ontbijt. Kom ik de zaal binnen zit de hele duitse zonnebloem daar al te nassen. Sta je daar in je fietspakkie, je weg te zoeken tussen de rollators naar een leeg tafeltje. Nou die was er niet meer, dus ik moest maar ergens aanschuiven bij een tafeltje. Lekker begin zeg. Broodje halen, koffie erbij en begint een van die hangouderen tegen me aan te lullen. Niet doen, zo ’s ochtends vroeg. Wie finden sie unsere stranden? Zei ze. Ik zei met een loep, maar daar begreep ze helemaal niks van. Afijn ik hield me netjes en zei dat ik de stranden maar bagger vond in vergelijking met de stranden in Nederland. Hier in Duitsland alles slib in nederland mooie stranden, zeg maar strand met zand. Jullie moeten eens naar nederland richtung Egmond aan Zee, maar dan niet met z’n allen hoor, anders wordt het weer zo’n invasie. Ja ja zei ze of ze begreep waar ik het over had. Ik liet het maar en tussen het pellen van mijn eitje nam ik het hele stel eens op. Ja, gaat goed met Duitsland. Alles op zijn zondags gekleed. Ik wenste iedereen een fijne voortzetting en wiedersehen. Dat laatste hoeft geloof ik niet erg van mij. Ik de fiets op mooi richting ja waarheen? Routeboek gaf aan naar bremerhaven. Rustig tegen de lichte wind in naar Bremerhaven. Wat een stad. Rotterdam in het klein. Je moet eerst door de hele terminal van Bremerhaven.ik heb nog nooit zoveel wagonladingen met BMW’s gezien. Armoe in de wereld? Nou, daar niet. Wegomleggingen overal, dus op gegeven moment ergens waar ik helemaal niet moet zijn. Het centrum. Vragen, vragen, vragen. Ben je zomaar een uur kwijt voor je bij het veer bent die je de Weser over brengt. Mooi door de polders fietsend kom ik door een dorpje. Een vistent. De lucht van gebakken lekkerbekkies kwam me al tegemoet. Daar moet je voor stoppen. Mooi een pauze gelijk voor een bord lekkerbek met friet. Een godsgeschenk. Na de friet en voortreffelijke lekkerbek reed ik op met een Duitser. Die deed ook de north sea route. We reden mooi al pratend aan en het weer begon er niet uit te zien. Zo donker en de eerste regendruppels vielen al. Hup naar een boerderij, zo de stal in tussen de koeien. Het goot even, maar wij mooi droog. Het hield ook weer zo plotseling op als het begon. Hij ging naar een haventje waar een veerdienst was naar Willemshaven. Dat was beter dan het alternatief door de open vlaktes zei hij. Ik dus mee. Waarom moeilijk doen als het makkelijk gaat. Het is tenslotte ook vakantie. Komen we aan bij de aanlegsteiger. Geen boot. Vaart alleen op zaterdag en zondag. Dus 2 dagen wachten. Driewerf K. dat wordt 70 km omrijden dus. Daar zat ik net op te wachten. Eerst maar koffie in het tentje op de dijk. Net aan de koffie vraagt de eigenaar willen jullie met de boot mee. Ja, maar die vaart toch allen op zater en zondag. Hij wees op een rondvaartboot die een eindje uit de kust was. Hij ging bellen en zij dat er 2 hele leuke jonge dames met zijn boot meewilden. En wat denk je. Komt die rondvaartboot onze kant op en mochten we mee. Das effe mazzel. Veel gedoe aan de wal., er stond een stevig windje en hij moest 2 keer een rondje voor ie knap kon aanleggen. Fietsen werden aan oord gehesen en wij ook. Hij keek wel even raar op toen wij als 2 oude knarren zijn boot op kwamen. Hij toeterde nog wel naar de eigenaar van de tent. Zo van, je had me tuk Voor een tientje kon we mee. Keine problemas. Gewoon lucky dat we daar net aankwamen. Anders had je een takke eind kunnen omrijden. Na de kaptitein uitvoerig bedankt te hebben konden we onder Willemshaven van boord.. De medereiziger moest een andere kant op. Aan boord had ie nog een tip voor een prachtigere route. N.l. de ems-jade route. Dwars over door een mooi natuurgebied langs de ems. Kan niet missen. Maar ja, ik heb daar geen kaarten van. Maar goed ik zie het morgen wel. Kom ik in Emden uit en kan ik oversteken naar Delfzijl. Een uurtje doorgefietst en kwam in Sande aan. Hotelletje gezocht en de dag zat er weer op.
Nou met dat hotelletje liep van alles mis. Er was internet, maar het meisje van de receptie wist niet dat de baas het net allemaal aan het reorganiseren was. Dat reorganiseren liep helemaal mis. Dus geen internet. Mocht ik even wat zakelijke ( ik had gezegd dat ik al meine arbeit uaf USB had) dingen organiseren. Ja, doei, even een mail op waarbenjij dat het niet lukt en nog effe wat andere dingen gecheckt. En dat allemaal op de PC van de receptie. Nou de volgende ochtend prima ontbijtje, de boel in pakken en hup op weg. Breekt de binnenste aanspanning van mijn helm. Dus die werkte niet meer. Je kan hem wel op doen, maar bij de eerste de beste wind staat ie achterop je hoofd en ik wil niet als een halve imbeciel rondrijden. Toen nog afrekenen. Werkte het pinapparaat niet. Ook dat nog en onvoldoende cash op zak. Kon ik eerst nog naar de bank geld ophalen. Dus voor ik weg was duurde het wel even en later kwam ik langs een fietsenzaak. Dus nieuwe helm gekocht. Veiligheid voor alles. Nou daar ging ik dan eindelijk. De raadge4vinen van mijn Duitse reisgenoot de dag ervoor nam ik de daad bij het woord en ging op de Ems-Jade route af. Nou die was snel gevonden. Maar les 1; neem nooit een route van een Duitser aan. Les 2. Gaan nooit zonder routekaart op een route rijden. Nou beide lessen in de wind geslagen. Op weg dus. Na een kilometer of wat. Bordjes van de route zoek en stond ik voor een splitsing. Linksaf te ver van de route af ( volgens mij) rechtdoor, grindpad over. Nou ik nam de gok. Een stuk verderop, einde weg, ofwel einde grindpad. Maar er liep iets waar vroeger ooit een tractor over heen had gereden. Zou ik, zou ik niet. Ik zou wel en vooruit maar. Hobbel de bobbel. Stukken lopen en in de verte zag ik een brug. Gelukkig geen brug te veer. Maar wel 10 kilometer in 1 ½ uur. Schiet lekker op, Revers. Bij de brug stonden en gelukkig weer bordjes en ging het lange tijd goed, tot de wegopbreking. Ik géén omleiding. Borden negerend en ja hoor even later ploegend door het zand. Maar wel op de goede weg, dat weer wel. Halverwege een tentje om even uit te blazen bij een n iet onaardige etablissement. Ik bestelde een grote salateterre, of zoiets. Het bestelde werd gebracht. Even dacht ik at ik te hard gereden had, maar er liep heus een rups door de sla. De juffrouw wist niet hoe ze zich moest verontschuldigen. Ik liet het en bestelde maar de tomatensoep. Altijd een zekerheitje. Nou, ik hoefde niet te betalen voor de schrik. Kijk das nou service. Daarna vlot doorgereden tot Emden en de boot gezocht. Boot uit de vaart genomen. 2 dorpen verderop gaat een veerpontje. Ook goed, mijn dag kon toch al niet stuk. Na de veerpont in Nieuweschans aangekomen. En wat staat er in Nieuweschans? Juist Fontana. Dus ik lig lekker in het bubbelbad. Ook leuk. Mag wel een keer na al die ontberingen. Morgen richting Staveren. Zondag met de boot over naar Enkhuizen en dan het laatste stukje naar huis fietsen. En dan zit het er weer op.

Groetjes allemaal weer.

Imre