wandeldag 4 en 5 ineen. in Puente de la Reine

Ja nu maar weer 2 dagen tegelijk. Weer een prima wifi netwerk.
De avond in Zubiri was weer een feest op zich met een groep van 87 personen het restaurant onveilig gemaakt. Heerlijk veel gelachen. Iedereen lekker ontspannen ondanks de inspanning van die dag. De meeste zijn zo even na de middag binnen. Sommige iets later maar voor ieder is er wel plek. De volgende dag een prima ontbijte gehad met een persoonlijk gebracht geroosterde boterham. Seranoham erop en happen maar. Grote bakken koffie en je kunt weer een dag op pad. Het eerste stuk tot de break met een colombiaan opgelopen en in gebroken engels van beiden redden we ons best. Engels is wel de voertaal. Het parcours was licht en wel lekker zo’n dag er tussen door. Je loopt die 20km zo weg. Na de break halverwege liep ik op met een Amerikaan uit californie. Mooi gebabbeld met elkaar tot Pamplona. Onze Amerikaanse ADHD pastoor ( Mijn eerdere maat) die was al lang en breed binnen. Daar is geen houden aan. Ja zo kom je wat te weten van deze en gene. Hij is priester in connecticut. Is getrouwd en 3 kinderen. Een soort Angelsaksische kerk. Prima van mij mag het. Wij noemen hem al Speedy Gonzales met ADHD. Die staat meestal om 5 uur op. Loopt te studderen en zo rond 6 uur is ie vertrokken. We zien hem meestal ’s avonds weer bij een auberge. Dat spreken we meestal af. Pamplona op zondag is best wel druk en de vele tapazbarren zijn open. Die wij ook door de drukste straat gelopen en zo’n bar bezocht. Best lekker wel. ’s Avonds op de Caza spaghetti gegeten want bij de auberge Jesus e Maria waar we zaten is het alleen slapen en voor 8 uur wegwezen. Vanochtend een aantal alweer om 5 uur aankleden inpakken en wegwezen. Geen ontbijt dus. Maar de plaatselijke bakker is er op voorbereid en wat manden voor met stokbrood en seranoham staan klaar. Dat is snel euro’s verdienen. In iedere geval eet je met donker je brood op met een slok uit je bidon al wandelend, want niet stopt al na een kilometer. Het zou een best klim worden vandaag naar de alto del pardon. Ik had mijn californische maat weer gevonden en samen hebben we de klim gedaan. Niet te snel gewoon of verkeerd stap voor stap. De klim van 8 km viel eigenlijk wel mee. Bovenop staat sculptuur van de man van la Macha, don quichotte en pancho en nog wat Spaanse figuren. Tijd voor een fotomoment en een drink pauze. Daarna was het nog 10km naar Puente de la Reine. Stijl naar beneden over grote grindkeien. Goed opletten dat je niet wegglij. We zijn heelhuids beneden gekomen. Daar vormde zich toch weer een groepje van bekenden en hebben het laatste stuk samen opgelopen. In Puente de la Reine hadden we afgesproken in auberge de Apostel. We kwamen ook nog langs auberge padros reparadores, maar dat zijn van die 2e hands fietsenmakers monniken, die hebben we overgeslagen. Prima voor elkaar hier. Super nieuw, eenvoudig, maar alles is er. Gewoon stapelbedden weer in hokjes van 2. Grote zaal voor het diner van vanavond. 10 euri voor het slapen en 10 euri voor het 3 gangen diner. Dat is een gemengde. salade vooraf, kip met friet, ijs toe en gratizzzzz wijn bij het eten. Er is zelfs een zwembad bij, maar die is nog niet open. Jammer. Van met ons vaste groepje ( moeder en dochter uit amerika, 2 mannen uit amerika, 1 jongen uit ierland, een vrouw uit Groningen en een meisje uit Amsterdam, een vrouw uit leiden en ikzelf. Overdag zie je elkaar niet, maar ’s avonds weer een leuk welkom in de auberge.
Nou lieve lezers en lezeressen, dit was het weer. Even bijgeblogd. Morgen naar Estella zo’n 21km over glooiend terrein.