naar Ponerrada

Gisteravond nog een heerlijk avondje gehad met diverse nationaliteiten. Voertaal engels en als je iets niet snapt, gewoon vragen en er is altijd wel iemand die het uitlegt. We zaten met Finse dames, Duitse heren, een Fransman, een Ier, vrouw uit canada en mijn 2 amerikaanse wandelmaatjes. Heel gezellig geweest en het was zomaar 10 uur. Vanochtend om 6 uur was iedereen aan het rommelen ( had een beetje met de berglucht te maken. Iedereen sliep lekker) en half 7 vertrokken de meesten richting Ponferrada. Het prachtige bergdorpje Al Aceba achter ons latend. Wat heerlijk om vroeg door zo’n knus dorpje te lopen. Iedereen slaapt, dus je fluistert als het ware door de straten. Dat was gister duidelijk minder toen we om half 8 door een dorp liepen wat pratend en lachend. De dorpsoudste kwam in pyama naar buiten en zei: ssst sssst. O ja, zondag iedereen slaapt uit. Gierend van de lach het dorp uit. Maar vandaag hielden we het netjes. Vanuit de hoogte zagen we Ponferrada al liggen. Maar het zou nog een tijdje duren voor we er waren. In Molinaseca eerst maar eens aan de koffie. Nuttige break. Beste koffie met koek. Daarna viel de afdaling zwaar tegen met veel rotswerk en leistenen. Uitkijken dat je niet op je bakkes ga. Na dat slechte pad kwamen we het voorstadje van ponferrada binnen lopen. Hier gaat het in september gebeuren. Wereldkampioenschappen wielrennen. Het idee is er om heen te gaan. Gaat wel lukken. In Ponferrada is maar 1 alberge, maar wel met 270 slaapplaatsen. Niet dringen bij de deur. Ons groepje kwam tegen 11 uur daar aan en we waren de eerste in de rij. Rugzakken in volgorde in de rij en de rest kan aansluiten. De albergue ging pas om 1 uur open. Dus 2 uurtjes wachten in de tuin op het terras. Ook geen straf. 1 uur werden we binnen gelaten. Douchen en kijken wat de plannen zijn voor de rest van de middag. Beetje de stad in met elkaar. Mooi rustig dagje zo. Niet teveel inspannen. Morgen een dag van 24km. Zonder veel hindernissen. Die dagen erna wordt weer klimmen. We gaan de laatste 8 dagen beleven. Hasta la Vista allemaal.