maandag saai, disndag super

Meine Liebe freunde,

Even een dagje zonder internet gezeten en Duitsland binnen gewapperd. Nou ja, dat gaf ook niet want de maandag was niet de moeite waard van het opschrijven. Vanuit Esbjerg is het één grote vlakte van rechte wegen en grindpaden en wind tegen. Maar dat weten we nu wel. Dat zal nog wel een paar dagen zo duren. Esbjerg is een grauwe stad, waar je zo snel mogelijk uit moet. Het ontbijt overigens prima. De zit op de fiets nog steeds goed. Alleen werd het leuk tussen km 30 en 40 waar ik stukken reed waar ook schapen mogen lopen. Die shoarmarollen gaan echt niet uit de weg. Alleen toen ik uit de verte begon te roepen hé maak een broodje shoarma van je. Nou toen zetten ze het op een lopen. Één keer ging een schaap de verkeerde kant op, nl. richting mij. Handen bij de rem en jawel hoor, vlak voor me stak ie over. Ik had er op gerekend. Maar voor de rest was het saai en harken tegen de wind in. De martelgang van kromme leendert. Ben aangekomen bij de jeugdherberg in Rudbol zo’n 500 meter voor de grens met Duitsland. Vlak voor de jeugdherberg nog even een paar duitsers op het verkeerde been gezet. Die gingen op een paar gewonen fietsen de Noordzzeroute doen. Lagge. Hoe de wegen waren. Nou, die waren super door heel denemarken. zei ik. Ze moesten eens weten dat over een kilometer, de bocht om een grindpad ligt, waar je een paard nog niet overheen stuurt. Dat houden zij niet fietsend.Ach zuk soort dingen heb ik wel lol in. Het was prima weer overigens. Een graadje of 25 en de armen en benen beginnen te gloeien. Ze prikken weer wat. Onder weg nog wel iets opmerkelijk gezien tijdens mijn pauze bij een bushokje. Had het eerst niet in de gaten, maar er stapte een meisje uit de bus met een bos bloemen. Ze liep naar mijn kant van de weg legde de bloemen neer bij een vers gedenkteken. Uit de andere bus kwamen ook kinderen en die deden het zelfde en troosten elkaar. Het moet in het weekend gebeurt zijn dat een van hun klasgenootjes van de weg is gereden. En dat voor een lanf waar ik zo weinig auto’s tegenkwam. Ach het kan overal gebeuren. Vlak daarna bij de grens was er een beetje 2e hands jeugdherberg in niemandsland. Ze hadden geen eens een biertje in huis, dus naar de super in Duitsland lopen. Daar alvast het nodige aan eten en drinken mee genomen voor de volgende dag.
De volgende dag hiep hiep hiepderdepiep hoera, de wind stond gunstig.het zou een mooie dag worden. Relaxed fietsen. Prima ontbijtje bij ma jeugdherberg. En daar gingen we. Na een paar honderd meter. Gloeiende gloeiende g…….. een grindpad. Het zou toch niet. Die Duitsers ook al. Het was het enige grindpad die dag van ongeveer 500 meter. Ben dus een paar keer verkeerd gereden en heb dus wat meer kilometers gemaakt, maar ach wat kon het bommen, alles windje mee. Het landschap was heerlijk afwisselend in vergelijk met Denemarken. Heerlijk slingerende polderweggetjes met weinig verkeer. Alleen het laatste stuk naar Busum was een lange dijk. Ja, en verder geen schokkende zaken onderweg. Ben rond de 160 km opgeschoten. Ja ja, dat waren de kilometers en het ging eigenlijk vanzelf. Geen last van de benen, geen last van de billen, dus alles prima verlopen. Zit nu in een heerlijk hotel vlak voor Busum en een schappelijke prijs. Internetten werkt niet op de kamer, maar ik kan in het restaurant met mijn laptop aan de gang. Code mee en gaan.
Liebe freunden, herzliche grussen uit Busum.

Imre