In Hornillos del camino

Wat een feest, wat een feest hier op de camino naar santiago. Zit hier lekker achter in een tuin bij een graadje of 25 heerlijk te genieten vaneen biertje. Gisterochtend vertrokken uit Ages. Even zitten op een steen en genieten van de zonsopkomst over de bergen. Wat is dat mooi. En ik was niet de enige. Heerlijke momenten op de camino. Daarna de rest van het berje beklimmen, nog even omkijken, fantastisch. Voor je uitkijkend zie je Burgos al liggen. Peace of cake denk je dan. Gewoon nog 18km wandelen dan. Was wel weer bijzonder de wandeling. Una momenta dado kan je drie verschillende kanten op. Links langs het vliegveld, rechts langs het vliegveld en middendoor, nah, dat niet dus. Langs de autostrada. Ik koos voor rechts door het midden. Lange eenzame wegen. Je liep langs een hekwerk waar geen eind aan kwam. En zo kwam je Burgos binnen. Nou ja Burgos. Eerst door het industriegebied war geen eind aan kwam en opeens was je zomaar in Burgos. Volg de pijlen en de caminoborden in de stad en je komt bij de kathedraal. Naast de kathdraal is de alberge de pelgrinos. Daar ben je dan, staat er een heel rij rugzakken tegen de muur. Ja gewoon aansluiten. Rugzak neerzetten bij de laatste en wachten tot de alberge om 12 uur open gaat. ZO werkt dat ondertussen. Rugzakken op een lange rij en je beurt afwachten. Exact 12 uur gaat de poort open en een half uur later sta je voor de balie om in te checken. Bed Numero 232. Schoenen uit en in het rek. Dat is in elke alberge zo. Daar zijn rekken voor gemaakt waar je bij het begin je schoenen in kwijt kan. Je ga dan op je sokken, blote voeten of slippers je bed zoeken. Dat alles klaar zoek je je maatjes weer op om Burgos in te gaan. Dat hebben we gedaan. Wat terraswerk en de Kathedraal bezocht. Wat een imposant gebouw. Als pelgrim krijg je korting en een stempel in je caminopaspoort. Ook leuk. Prachtig om door zon kathedraal heehn te wandelen. In Leon schijnt er ook zo’n mooie te staan. We zullen zien tegen die tijd. Prachtig centrum ook met veel terrassen en evenementen. We hebben gelachen om een mannetje met een drumstel. Die had via de boxen muziek aan staan en hij drumde mee. Ik dacht ja, dat kan ik ook nog wel vanuit mijn trompetterkorpstijd. Ideetje????? En zo liepen er nog meer van die mafketels in de stad rond. Heb me wel vermaakt. Maar om daar nu een rustdag voor te nemen de volgende dag leek me ook wat overdreven. Ik had mijn plan wel getrokken. En kleine 20 lopen en dan stoppen, mooi genieten en rusten van de tijd. Dus de volgende dag heel vroeg op. Alles in gereedheid. Kom ik beneden en wat denk je, zit de hele zaal vol. Deur is nog niet open. Gaat pas om half 7 van het slot. Wat te doen bij b rand???? Niet bij stilstaan revers. Dit zijn de regels van de camino. In Nederland was 80% van de auberges afgekeurd. Niet over nadenken. Nederland is nu eenmaal het land van regeltjes. De enigen die werk houden in Nederland zijn degenen die de regels bedenken. Maar goed we zitten hier op de camino. Dus het leek wel op de Elfstedentocht. Klokslag half 7 ging de deur open en werd iedereen vrijgelaten. Wouw, daar gaat het hele zwikkie door Burgos in het donker. Follow the leader. De tegels op de straten geven wel aan welke kant je op moet. Nou heb ik de film “the way “ gezien. Die gaat over de camino en is redelijk geromantiseerd. Dus ik zou door de laan heen lopen die ons zou leiden naar de stadgrens. Nou de laan is er wel, maar de hekken niet. Herkende wel het plekje. Tikkie aangepast hier en daar dus. Ach zo gaat dat in de film. Dat hek met poort hebben ze er voor de show even geplaatst en dat verlichte toilet is toen even weggeshopt. Ik zou proberen tot Hornillos te lopen en er mooi een rustige middag van maken. Ja, dan heb je hele kale stukken door nomansland. Komt geen eind aan. Hier en daar een dorp en opeens over de berg zie je Honillos de camino liggen. Moet je nog wel een stukkie gaan. Want het lijkt zo dichtbij vanuit de verte. In hornillas aangekomen zag ik de alberge al liggen. Half 11 er dan ben je er al. Dus inderdaad een rustig dagje. 18km gegaan. Naar binnen en gevraagd op mijn beste spaans of er nog plek was. Dat was er. Yessssss. Ingeschreven en gelijk gevraagd of ik voor mijn Amerikaanse dames ook kon reserveren. Dat kon en het was gelijk completo. Bord op de deur completo. Mijn amwerikaanse metgezellinnen waren me eeuwig dankbaar. Kon niet stuk bij ze. Kreg bier wen nootjes en ze gaan vanmiddag koken. Iets met pasta. Supermarkt dichtbij. Ze gingen shoppen voor de avondmaaltijd. Nou, hoe beter kan je treffen. Ik loop al vanf orrison met de dames op. Dat wil zeggen. Wel dezelfde afstand, niet dezelfde snelheid. Zij komen eemstal een uur na mij binnen. Dus overal probeer ik slaapgelegenheid te regelen of te ritselen. Ach wel sneu voor de andere lopers die binne komen en te horen krijgen completo. De komende 2 dagen proberen we hetzelfde te doen, daarna zullen onze wegen scheiden. Zij nemen een dag rust en ik wil proberen mijn gemiddelde wat omhoog te krijgen. Ik ga van 20 op een dag eens kijken of ik tussen de 25 en 30 kan gaan. Benen voelen goed, geen blaren dus waarom niet. Nu lekker hier in de tuin op een ligstoel, biertje erbij, lachen met elkaar. Er is een groepje duitsers aangekomen> Dus de gesprekken over Bayern Munchen en Ajax zijn in volle gang. Heerlijk lachen met elkaar en plezier maken. Morgen nieuwe dag, niewe kansen, nieuwe alberge. Dan wordt het wat makkelijker. De volgende stop is over 9 kilomet. Onze volgende dag is over 20km. Die van de 9 kilometer stoppen niet na 11 kilometer. Dus er is alle plek voor ons als we gewoon een beetje doorlopen. Ja, de camino is soms hoger wiskunde waar je de volgende etappe belandt. Gewoon lengte van de camino, vermenigvuldigt met het aantal slaapplaatsen, gedeeld door de hoogte van het kippenhok. Kom je er altijd uit. Nou, lieve mensen, ik ga nog wat van de zon genieten. Buenos Diaz allemaal