Kilometers maken

Ja vandaag ben ik kilometers aan het maken geweest. Deels omdat er weinig wind stond en de voorspelling voor morgen dat er weer een hoop tegenwind is.
De route leende zich er uitstekend voor. In het begin wat bospaden, maar later ellenlange wegen waarvan je het eind niet in zicht had.
Natuurlijk weer slecht begonnen bij de jeugdherberg. Ik was de enige gast in het hele pand.
Omdat ze officieel eigenlijk niet open waren heeft de aanwezige receptionist toch toegelaten dat ik er mocht slapen. Helaas was de keuken nog dicht, Zeisoen nog niet begonnen en ze wilden voor één gast die een paar broodjes met ham of kaas wilde niet een hele varken aansnijden. Dus zonder maagvulling het dorp maar in, maar de Spar was ook nog gesloten. Ja ging pas 9 uur open. Dus met helemaal niks op pad. De dorpen die je dan nog tegenkom hebben niet eens een spar en na 70 kilometer heerlijk doorgekacheld te hebben kwam in het dorpje Raeh. Ik sprak iemand aan die net een schutting aan het bouwen was. Ik dacht kijk zo’n schutting bouw je alleen in Nederland. Ik sprak de man in het Engels aan, maar hij had al gauw door dat ik Nederlander was en hij ook. We hebben een aangename conversatie gehad. Hij woonde al weer bijna 25 in Denemarken. Deense vrouw en zijn kinderen die meehielpen aan de schutting zijn in denemarken geboren. Tot zover de informatie voor wat het waard is. Hij wees er op dat over een kleine 10 kilometer een groter dorp was met een spar. Daar kon ik van alles kopen. Dus nog maar 10 kilometer verder voor mijn eerste hap van de dag. Bananen, koek, druiven, marsen en de duvel en zijn ouwe moer. 6 blikken sinas erbij. Mooi even gezeten op de picknick tafel buiten. Dus de eerste 80 kilometer alleen op water en een muesli reep gereden. Ach er zijn ergere dingen. Daarna weer volle bak op weg. De wegen zijn lang en de omgeving mooi. Omdat de wegen zo lang zijn en er bijna geen auto’s rijden heb je alle tijd om om je heen te kijken. De natuur hier is wel prachtig. Beetje glooiend hellingen met veel akkerbouw. Wat weet ik niet want het stond net een cm of 10 boven de grond en ik ben geen tuinder. Na 140 km kwam ik bij de veerpont in Thyboren aan en aan de overkant heb ik een overnachting geregeld bij een camping die ook kamers verhuurde. Geen douche, dat moest weer ergsn op de gang. Geeft niet. Ze hebben me mooi geholpen om de laptop op internet te krijgen en zowaar na allerlei sleutelcodes werkte het. Straks even het dorpje in voor een warme hap. Die heb ik ten slotte wel verdiend al zeg ik het zelf.
Sta ik bij de receptie komt er een of andere tante in campingsmoking Nederlands tegen me praten. Ja, ze stonden hier al effe, maar morgen gingen ze weer verder. Er is geen reet an hier, zei ze. Maar wij zijn met de auto hoor. Ja, moet je horen, ik wou naar Italië, maar mijn man wou hierheen. Hij zegt dat ie geniet, maar doet de hele dag geen ene moer. Kon ie in italie ook doen. Ja mevrouw, nou in ieder geval fijne doorreis.
Morgen heb ik weer windkracht 4-5 vol op de bakkes. Dat wordt weer harken en zoals onzze vriend Louis van gaal het kan zeggen. Die tot of die gladiolen.

Nou allemaal de greuten weer uit denemarken, Imre