Rottenmann-Fisching

Dag 16 Rottenmann-Fisching .6km fiets, 40km trein, pauze, 22km trein, 35km fiets.
Ja dat wordt een verhaal in brokken. ’s Ochtends wakker worden, gordijnen open en jawel hoor, regen. Nou ja, toch maar naar het ontbijt van 8 uur en plan trekken. Plan A: fietsen, is een mogelijkheid, plan B: met de trein naar een verderop gelegen dal in de hoop dat het daar droog is. Uitgaande van plan A: dus eerst je eigen helemaal kleurenblind eten aan de broodjes, yoghurtjes, eitje, koffie en jus. Ja, de motor heeft brandstof nodig en zeker bij wat minder weer. Alles ingepakt, regenjackje aan en proberen maar. Na 6km al doornat en wat hellinkjes gehad. De afdalingen verliepen niet prettig, tijdens het dalen water van je bril vegen, één hand sturen, remmen werken minder, 6 graadjes, kortom: KLAAR, ik wil heel thuiskomen en de lol er in houden. Ik neem geen risico’s. Dan is een stukkie treinen op een afstand van ong. 6000km eigenlijk niks. Heb er ook geen moeite mee. Ga er ook geen excuses voor zoeken. Dus plan B in werking. Bij het eerstvolgende bahnhof gestopt, droge kleren aangedaan, kaartje uit de automaat getrokken voor naar St.Michael in der oberststeiermark. Daar begint een nieuw dal. Trein kwam redelijk snel en de deur ging open en werd welkom geheten door meer fietsers. Volle bak in het fietsgedeelte. Kon er nog bij. Ook zij gingen naar het andere dal,want daar scheen het volgens de berichten droog te zijn. Hoopgevend. Als tussenstop stapte ik bij Mautern uit. Waarom daar. Ik had de laatste dagen goed in het routeboek gekeken en zag dat ik langs Mautern kwam. Niks bijzonders zou je zeggen, ware het niet dat ik daar met Margriet mijn eerste vakantie heb gehouden. We hadden net verkering en de familie ging met een busreis naar Mautern, of ik mee wilde. Was de eerste en de laatste busreis trouwens. Je doet wat om je schoonouders te pleasen. We hebben het over 1972. 40 jaar terug dus. Het was in die vakantie dat we er over spraken dat we wel verder wilden met elkaar. ’s Avond vroeg ik aan zo terloops aan mijn toen a.s. schoonvader wat ie er van vond. Hij vroeg: En? Wat heb je gespaard. Ik zei: niks.( wou er niet achteraan zeggen, alles naar de kroeg gebracht) Einde gesprek en hoofdschuddend liep hij weg. Overigens heb ik er een enorm leuke schoonvader aan overgehouden en met dat sparen is het goed gekomen. Daarom stapte ik uit bij Mautern. Heb nog even gekeken naar het hotel waar we overnachten. Staat er nog, maar kan zo tegen de vlakte. Doet geen dienst meer. Kwam niet door ons. Verder even het dorp ingewandeld en wat herinneringen opgehaald. Klinkt misschien sentimenteel, maar dit soort dingen heb ik nu eenmaal. Zou volgend jaar ook 40 jaar getrouwd zijn, maar helaas men kent de afloop. Effe een momentje voor mezelf deze reis. Moet kunnen. Na het rondje, gewacht op de volgende trein die mij bracht naar St. Michael an der obersteiermark. Was nog niet helemaal droog, maar de lucht was een stuk lichter dan achter me. Na een uurtje spetterde het nog wat en ik dacht haal wat droge wielerkleding te voorschijn en ga nog een stukje proberen. Dat stukje werd toch nog 35km. Zit nu vlak voor een beklimming naar een pas van 955 bij Wintrleiten. Mooie klus voor morgen. Het dorpje fisching waar ik binnenreed had een 50plus camping, ferienwoning en appartement. Die laatste was 60 euro, maar ze had ook nog een trekkershut voor 15 euro. Altijd doen. Begint het toch een beetje op campinggebeuren te lijken. Zelfs wifi in deze hut.Douchen in het sanitair van de camping en nauwelijks gesetteld begon het weer te regenen. Mooi op tijd gestopt weer. Kleren hangen te drogen. Morgen ontbijt in de kantine en hopen op droog weer. Kan ik de pas over. Karinthie in. Ook mooi. Hoogste punt voorlopig van deze fietstocht. Verder wens ik iedereen morgen een fijne zondag toe en de groetjes van mij uit fisching op de flanken van wat leuke uitlopers van de Alpen.