Dag 37. St-Jean-de-Monts – Michel chef chef

Dag 37. St-Jean-de-Monts – Michel chef chef. Hele dag pokke wind . wel 30 graden.
Lekker opgestaan. Deze dag effe met de vlam in de pijp. Effe gassen. Nou dat liep al vast na een kilometer. 10 lange kilomters posbaden met draaien en keren en klimmen en dalen. Lekker begin tot de pont Noirmoutier. Daarna 40km de open vlakte in. Harken, harken, buffelen, buffelen. Wind pal tegen en niet zo’n klein beetje ook. Ik ging net zo snel als een strijkijzer. Als je effe niet trapte werd je teruggeblazen. Benen begonnen zeer te doen. Kleinere versnellingen trappen. Nou het leek of ik met vierkante wielen reed of de rem er op zat. En nergens een verlossende Mc te zien. Bij boufneuf werd de boel weer het bos in gestuurd naar de kustlijn. Daar reed je even in de luwte. Ook lekker hoor. Effe bijkomen. Staan aan de kant 2 nederlanders. Man en vrouw. Ik stoppen. Praatje gemaakt. Hij was webmaster van de site “europafietser” en hij was gevraagd deze route na te checken met de fiets en de pijnpunten op te schrijven. Hij had er al zestig genoteerd vanaf Bayonne waar de route begon. Dit deed hij voor vakantie met een lichte vergoeding. Ik had deze man ook al gesproken op de wandel en fietsbeurs in de rai. Leuk effe met die mensen opgefietst tot Pornic. Zij gingen aan de koffie. Wou me niet opdringen en ik ging door. Zal ze morgen nog wel een keer tegenkomen, want zij doen de hele route door bretange ook. In St. Michel chef chef vond ik het na 100km weer mooi. Zit vlak voor de grote brug bij nazire. Heb hem al in de verte gezien. Heel hoog en heel lang. Zit nu weer in zo’n bar-snack-tabac-pmu-restaurent-hotel geval. Zeg maar meer wedden dan slapen. Ach dat doen ze erbij. Beneden is het alweer een feest van jewelste aan de bar met al die wedders. En dan is het maandag. Ga straks hier maar even een hapje eten denk ik. Moeders kookt. Dus dat staat garant voor een stevige maaltijd. Nou allemaal de groetjes weer en dank voor de lieve ondersteuning van iedereen voor gister.